Etnogeneza to pochodzenie etnosu, narodu. Słowianie i Ariowie mają wspólnych przodków. Nie oznacza to, że pochodzimy od Ariów ale, że mamy z nimi wspólne, etniczne korzenie. Zdaniem I. Kłysowa, przodkowie tych ludów wyszli ponad 20 tysięcy lat pne. z obszaru wokół Bajkału w stronę Eurazji. Dalej ludy te mogły przejść przez Kaukaz i dotrzeć do Iranu jeszcze w neolicie. Na terenie Iranu, w górach Zagros znaleziono bardzo stare ślady R1a (subkladów genetycznych M420). Według innego badacza P. Underhill’a kolebką pra-Ariów był północny Iran, z którego migrowali w stronę Bałkanów i Europy Środkowowschodniej, na obszarze której pojawili się ok. 3 800 pne. Z kolei ojczyznę pra-Słowian amerykański badacz sytuuje na Bałkanach.
Badania genetyczne, ale także archeologiczne wskazują na fakt osiedlenia się plemion proto-słowiańskich na terenie Europy Środkowej już w trzecim tysiącleciu pne. Migracje te identyfikowane są z archeologiczną kulturą ceramiki sznurowej.
Z pra-aryjskiego korzenia wywodzą się także inne ludy, jak twórcy chleba, pierogów i rydwanów Tocharowie. Język tocharski poza wieloma podobieństwami do sanskrytu posiada także liczne analogie z językami słowiańskimi. Kolejnymi ludami pokrewnymi Ariom i Słowianom byli Pelazgowie i tzw. Ludy Morza oraz będące łącznikiem między Południową Europą a Azją Centralną plemiona scytyjskie. W tym samym czasie na obszarze Europy Środkowej funkcjonowała proto-słowiańska kultura łużycka. Dowodzi to pokrewieństwa etnicznego ludów Europy Południowej, Środkowej i Wschodniej w epoce późnego neolitu i wczesnej epoce brązu.